امام جواد (ع) نمادی از علم، جوانمردی و ایستادگی در برابر ظلم هستند
نویسنده : اشرف کمالی / گروه ایران
امام محمد تقی (ع)، معروف به جوادالائمه، نهمین امام شیعیان است. ایشان در دهم رجب سال ۱۹۵ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمدند و در ۲۵ سالگی در سال ۲۲۰ هجری قمری در بغداد به شهادت رسیدند. پدر ایشان امام رضا (ع) و مادرشان بانویی پاکدامن به نام سبیکه (یا خیزران) بود که از زنان بزرگوار و بافضیلت زمان خود به شمار میرفت. امام جواد (ع) در سن هشت سالگی پس از شهادت پدر بزرگوارشان، امام رضا(ع)، به امامت رسیدند. این موضوع باعث شد که برخی درباره امامت ایشان در سن کم تردید کنند، اما شیعیان با توجه به علم و فضیلت ایشان، امامت ایشان را پذیرفتند. دوران امامت ایشان ۱۷ سال طول کشید و در این مدت با چالشهای بسیاری، از جمله تلاشهای مأمون و معتصم عباسی برای کنترل و محدود کردن ایشان، مواجه بودند. امام جواد (ع) بهرغم سن کم، از دانش فراوان و الهی برخوردار بودند و مناظرات علمی بسیاری با دانشمندان بزرگ زمان خود داشتند. یکی از معروفترین این مناظرات، گفتوگوی ایشان با یحیی بن اکثم، قاضیالقضات وقت، در حضور مأمون است که به روشنی دانش بیپایان ایشان را نشان داد. علم و دانش: اخلاق و رفتار: امام جواد (ع) به تقوا، سخاوت، عبادت و اخلاق نیک مشهور بودند و به همین دلیل لقب «جواد» (بخشنده) به ایشان داده شد. امام جواد (ع) در زمان معتصم عباسی به بغداد فراخوانده شدند و سرانجام در همانجا به دست دشمنان اسلام، با دسیسه معتصم و همسرشان امفضل (دختر مأمون)، به شهادت رسیدند. بر اساس روایات، ایشان را با زهر به شهادت رساندند. مرقد مطهر امام جواد(ع) در شهر کاظمین، در کنار قبر جد بزرگوارشان امام موسی کاظم (ع)، قرار دارد و زیارتگاه عاشقان اهل بیت (ع) است. امام جواد (ع) نمادی از علم، جوانمردی و ایستادگی در برابر ظلم هستند و زندگی کوتاه اما پربار ایشان تأثیر بسیاری بر تاریخ شیعه و اسلام گذاشته است .